Chleb święci się na pamiątkę chleba, który zstąpił z nieba, tj. Jezusa, i na upamiętnienie cudownego nakarmienia przez Niego rzeszy słuchających Go ludzi. Codziennie prosimy Boga w Modlitwie Pańskiej
o chleb powszedni. A skoro mamy go z Bożej hojności, to dajemy go do
poświęcenia. W tradycji chrześcijańskiej chleb jest bardzo wymownym
symbolem. W Eucharystii bowiem postać chleba ma Ciało Pańskie, które
jest pokarmem dla naszych dusz. Chleb powszedni jest darem Bożym. Uczono
nas niezwykłego poszanowania dla chleba; aby go nie marnować, bo
ściągnęłoby to gniew Boga. Jeśli chleb upadnie na ziemię, należy go
podnieść i ucałować. W wielu krajach świata chleb jest podstawowym
pokarmem. Jest on też symbolem codziennych potrzeb człowieka: godnego
życia, sytości, gościnności. Dobrze byłoby włożyć do koszyka chleb
własnego domowego wypieku z mąki różnych zbóż. Do poświęcenia daje się
zwykle kilka kromek, ale niektórzy dają i mały bochenek. Chleb powinien
być wyrośnięty, dobrze wypieczony, posypany kminkiem lub makiem,
czarnuszką czy sezamem. Niektóre piekarnie przygotowują specjalny
wielkanocny wypiek z okolicznościową nalepką z krzyżykiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz