Być mamą, być tatą Czas zawsze odnajdziesz…Anna Brzostek

Początek wakacji poznajemy po tym, że pogoda w tropikalnej zrobiła się jesienna. Na facebooku zaś pojawiają się wpisy rodziców, lekko przerażonych faktem, że dzieci pozostają w domach, bądź szykują się wspólne wakacyjne wyjazdy. Komentarze w stylu „jak ja to przeżyję”, „byle do końca wakacji”, „ratunku pomocy co mam robić z trzy-, pięcio-, jedenastolatkiem w czasie wakacji, żeby nie zwariować”, niestety nie należą do rzadkości i obserwuję je cyklicznie co roku przy okazji wakacji, świąt, długich weekendów czy ferii zimowych.

 

I jakoś smutno mi się robi, że niektórzy rodzice najlepiej się czują jak dzieci w są w placówkach, na obozach, u babci, słowem wszędzie tylko nie z rodzicami. Może to moje skrzywione spojrzenie matki edukującej  domowo, która zasadniczo większość czasu spędza z dziećmi od zawsze, nie znając sytuacji „dzieci w placówkach i mam 6 godzin wolnego”. I jeszcze to lubi.

Tak się zastanawiam czemu nie lubimy spędzać czasu z dziećmi (tak wynika w mojej opinii z tych wpisów). Odpoczynek w ciszy  i bez dzieci też jest oczywiście potrzebny, ale przecież wakacje to taka kopalnia możliwości wspólnego rodzinnego spędzenia czasu. Nasze dzieci tylko raz mają 5,6 czy 10 lat i nigdy taki czas nie wróci. Niewykorzystany znika bezpowrotnie. Podobnie jak okazja zbudowania dobrej relacji, pobycia razem, wspólnej zabawy i śmiechów.

Co najlepiej pamiętamy z własnego dzieciństwa?

„Dziadek opowiadał mi pasjonujące historie o wojnie”.

„Robiłam z babcią pierogi”.

„Wieczorami mama czytała mi książki”.

” Majsterkowałem z tatą”

„Jeździliśmy na wycieczki”.

Nie za bardzo wiadomo jakże to się dzieje że czas wtedy przychodzi gdy go wcale nie ma i w sam raz tyle tylko ile go potrzeba nawet we śnie gdy ciało podobne do duszy kto ma czasu za dużo wszystko czyni gorzej

jeżeli kochasz czas zawsze odnajdziesz nie mając nawet ani jednej chwili

ks. Jan Twardowski