Historia święcenia pokarmów wielkanocnych

niedziela, 27 kwietnia 2014

Historia święcenia pokarmów wielkanocnych

Obrzęd poświęcenia pokarmów rozpowszechnił się na dobre w VIII wieku zarówno w Kościele wschodnim, jak i w zachodnim. Zachowały się starożytne formy modlitwy za ofiarujących baranka paschalnego oraz specjalna forma błogosławienia go. Te modlitwy pochodzą ze starego rytuału greckiego i ormiańskiego. W Polsce zwyczaj błogosławienia pokarmów przyjął się w XIV wieku. Najstarsza w naszym kraju zapisana benedykcja pokarmów wielkanocnych pochodzi z 1300 roku i znajduje się w Mszale Gnieźnieńskim.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Modlę się, Boże, żarliwie, Modlę się, Boże, serdecznie: Za krzywdę upokorzonych, Za drżenie oczekujących, Za wieczny niepowrót zmarłych, Za konających bezsilność, Za smutek niezrozumianych, Za beznadziejnie proszących, Za obrażonych, wyśmianych, Za głupich, złych i maluczkich, Za tych, co biegną zdyszani Do najbliższego doktora, Za tych, co z miasta wracają Z bijącym sercem do domu, Za potrąconych grubiańsko, Za wygwizdanych w teatrze, Za nudnych, brzydkich, niezdarnych, Za słabych, bitych, gnębionych, Za tych, co usnąć nie mogą, Za tych, co śmierci się boją, Za czekających w aptekach I za spóźnionych na pociąg, ZA WSZYSTKICH MIESZKAŃCÓW ŚWIATA, Za ich kłopoty, frasunki, Troski, przykrości, zmartwienia, Za niepokoje i bóle, Tęsknoty, niepowodzenia, Za każde drgnienie najmniejsze, Co nie jest szczęściem, radością, Która niech ludziom tym wiecznie Przyświeca jeno życzliwie - Modlę się, Boże, serdecznie, Modlę się, Boże, żarliwie! - Julian Tuwim

Dobry Boże czasami czuję się tak bardzo samotny i wydaje mi się, że cały jestem ogarnięty tymi uczuciami. Im więcej myślę o tym, tym bardziej grzęznę w tym wszystkim. Pozwól mi doświadczyć Twojej głębokiej miłości do mnie, abym został pokrzepiony w moim jestestwie. Pozwól mi znaleźć moje bezpieczeństwo w Tobie, tak abym nawet wtedy, gdy jestem sam, nie odczuwał tej okropnej samotności. Wiem, że jeśli przekonanie o byciu kochanym przez Ciebie głęboko zakorzeni się w moim sercu, będzie mi łatwiej z ufnością stawić czoła wielu sytuacjom życiowym, które często omijam, a co prowadzi mnie do tego, że czuję się coraz bardziej samotny. Ufam Tobie - proszę Cię nie zawiedź mojej nadziei. Amen.

Modlitwa o uzdrowienie relacji w rodzinie

Duchu Święty, potrzebuję Twojej pomocy. Przyjdź do mnie i oświeć mnie. Proszę Cię o uzdrowienie naszego życia rodzinnego. Pomóż nam przebaczyć sobie wszystko, co nas zabolało. Zobacz nasze rany i ulecz je. Uwolnij nas od przykrych uczuć i niedobrych doświadczeń. Pomóż nam, Duchu Święty, otwierać się na siebie nawzajem. Naucz nas akceptować siebie takimi, jakimi jesteśmy. Przytul całą moją rodzinę do Bożego Serca. Przynieś nam wszystkim wewnętrzne ukojenie. Ogarnij nas swoją nieskończoną miłością. Prowadź nas drogą zgody, zrozumienia i przebaczenia. Amen.

Modlitwa o miłość

Ty, który jesteś Miłością, przyjmij moją modlitwę - prośbę o zdolność do miłości. Pragnę z Twoją pomocą rozwijać swoją męskość (kobiecość), zgodnie z prawem moralnym, k tóre wpisałeś w serce każdego człowieka. Pragnę kształtować swoje wnętrze, pomnażać talenty, dzięki którym będę mógł uczynić swą naukę i pracę owocniejszą, a ludzi obdarować samym dobrem. Daj mi zdolność rozeznawania koleżeństwa, przyjaźni i miłości, bym umiał dobrze wybrać. Przygotuj mnie Panie do miłości, do uczynienia szczęśliwym człowieka przeznaczonego dla mnie. Daj mi Panie wzrok czysty, sięgający głębi człowieka, tak bym widział jego wartość, a nie zewnętrzne pozory; myślenie godne pięknej, odpowiedzialnej miłości; język jedności i zrozumienia, bym nie ranił słowem. I dozgonną chęć budowania związku, tak by zawsze był źródłem naszej radości i szkołą miłości dla naszych dzieci. Miłością uczyń me życie. Amen.

Modlitwa o łaskę pogody ducha

Zechciej mi dać, o Panie, zdrowie ciała i umiejętność zachowania go. Zechciej mi dać, o Panie, świętą duszę, która ma stale na oku to, co jest dobre i czyste. Spraw, abym w obliczu pokusy do grzechu nie wpadał w strach, ale umiał znaleźć sposób przywrócenia wszystkim rzeczom należytego porządku. Zechciej, o Panie, dać mi duszę, której obca jest nuda, i która nie zna szemrania, wzdychań i utyskiwań. Nie pozwól, żebym kłopotał się zbyt wiele wokół tego panoszącego się czegoś, co nazywa się moje "ja". Panie, obdarz mnie zmysłem humoru. Daj mi łaskę rozumienia się na żartach, ażebym zaznał w życiu trochę radości, a i innych mógł nią obdarzyć. Amen. Św. Tomasz More